به رسانه ی ارتباطی مجتمع آموزشی کوثر خوش آمدید
کتاب، دربردارنده اندیشه ها و تفکرات اندیشه وران و نخبه گان ملت ها و امانت دار عقلانیت و خردورزی است. کتاب، به سان باران رحمتی است که هر انسان تشنه ای می تواند از آن سیراب گردد، جرعه جرعه بنوشد و مزرعه حیات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود را با آن، خرم، آباد و شادان سازد. پس به جاست که همه با هم، قدردان کتاب و مطالعه باشیم، با کتاب انس بگیریم، از جام اندرزها، تجربه ها و معرفت آن بنوشیم تا سرمست دانایی و آگاهی شده و به سوی شاهراه حقیقت، رهنمون شویم
کتاب، هم چون بستان و گلزاری است که عطر فرح بخش آن، روح و جسم جویندگان دانش، آگاهی و هدایت را نوازش می دهد و از سرچشمه های زلال علم و معرفت سیراب می کند. بر این اساس است که انسان عاقل، گم شده خود را در باغستان های کتاب به جستجو می نشیند و با مطالب نغز و حکمت آموز کتاب، جان و روان خویش را صیقل می بخشد. مطالب شیرین و دل انگیز کتاب، روان بی قرار آدمی را آرامش می بخشد و قلب خسته و شکسته انسان جست وجوگر را التیام می بخشد؛ لذا حضرت علی علیه السلام می فرماید: «کتاب، آرامش دل های جویندگان و تشنگان علم است، آری، کسی که با کتاب، خود را آرامش دهد، هیچ آرامشی را از دست نداده است.»
کتاب، گنجینه گران سنگی است که دانش بشری را به نسل های آینده انتقال می دهد. اصحاب قلم و اندیشه، آثار دینی و علمی خود را در صفحه کتاب به یادگار می گذارند تا برای همیشه جاودان بمانند و مردمان همه اعصار، از آنها بهره جویند. روشن است که بی کتاب، نگهداری و انتقال آثار ارزشمند به نسل های واپسین، مشکل به نظر می رسد. بنابراین، اگر کتاب نبود، آثار اندیشمندان بزرگ، به دست فراموشی سپرده می شد و امروز، خبری از دانش پیشینیان در میان ما نبود. بر همین اساس است که پیشوای بزرگ تشیع حضرت امام جعفر صادق علیه السلام به یاران و پیروان خویش چنین سفارش فرمود: «بنویسید که جز با نوشتن کتاب، نمی توان از فراموشی محفوظ ماند».
کتاب، بیانگر انگیزه بالا، تفکر والا و نشانه استعداد و نبوغ آدمی است. کتاب، مهم ترین گنجینه ای است که با نوشته های دل نشین و زیبای خود، آدمی را به سفرهای دور و نزدیک می برد، با تجربه های زیاد آشنا می کند و جان و دلش را با مطالب سودمند، مصفا می سازد. حال که چنین است، بیایید پس از مطالعه کتاب، پندها و اندرزهای آن را با جان و دل بشنویم و در عرصه حیات اجتماعی، به آن عمل کنیم. مانند کسانی نباشیم که وقت خود را صرف خواندن کتاب کنیم، اما از دانش آن هیچ بهره نگیریم؛ زیرا کسانی که کتاب می خوانند، ولی از پند و اندرز و دانش آن در میدان عمل بهره نمی گیرند، مثل باربرانی هستند که جواهرات را حمل می کنند، ولی نمی دانند چه متاع ارزشمندی را به همراه خود، به این طرف و آن طرف می برند.
در دنیای گسترده امروز، که با کتاب ها و نشریات گوناگون مواجه هستیم، ضروری است در انتخاب و گزینش کتاب و مطبوعات، دقت فراوانی به خرج دهیم و سودمندترین کتاب ها را برای مطالعه انتخاب کنیم. امروزه، به همان اندازه که می توانیم از کتاب و مطبوعات بهره صحیح بگیریم، ممکن است به همان اندازه و حتی گاهی بیشتر در معرض آفت ها و خطرهای نوشته های مسموم و انحرافی قرار بگیریم. راه دادن آثار سست و ناسالم به محیط خانه و مدرسه، در حقیقت، مسمومیت فکری و اخلاقی جوانان و نوجوانان ما را به دست خودمان فراهم می کند. بنابراین، نظارت خانواده ها و مسئولان فرهنگی کشور بر محتوای کتاب ها، ضروری و لازم است تا از این طریق بتوانیم سلامت اندیشه و عقاید جوانان را تضمین کنیم.
دانش اندوزی و کتاب خوانی در اسلام، از جایگاه والا و شأن عالی برخوردار است. روایت های گوناگونی از پیامبر خدا و ائمه معصومین علیهم السلام ، موجود است که پیروان دین مبین اسلام را به دانش ورزی و کتاب خوانی توصیه و سفارش فرموده اند. پیشوایان دینی ما هم مسلمانان را به حفظ و نگهداری کتاب ها توصیه فرموده و از این رهگذر، اهمیت فرهنگ مکتوب را به مردم یادآور شده اند. از جمله در حدیثی می خوانیم که امام حسن مجتبی علیه السلام فرزندان و برادرزادگان خود را جمع کرد و درباره حفظ دانش و نوشتن آن، چنین سفارش فرمود: «شما کوچک ترهای قوم هستید و به زودی بزرگان قوم خواهید شد. پس دانش بیاموزید. هر کس از شما نتواند علم را حفظ کند و به خاطر بسپارد، آن را بنویسد و در خانه اش قرار دهد».
کتاب، کانون پر طراوت و شاداب اندیشمندان و اهالی معرفت است. همانگونه که در باغ و بوستان، خاطر آدمی شاد و پر نشاط می شود، سفر به بوستان کتاب و مطالعه ژرف آن نیز مشام جان را شاداب و خرم می سازد. آدمی وقتی به مطالعه می پردازد، احساس نشاط می کند و روحش بالنده می شود؛ لذا می توان گفت که هیچ میراثی، سودمندتر و باارزش تر از کتاب نیست؛ زیرا کتاب، مایه آرامش روحی انسان است و به او حکمت های جان پرور می آموزد و ایمان و اطمینان را به قلب وی هدیه می کند. بر همین مبناست که در احادیث اسلامی، از کتاب، به عنوان بوستان دانشمندان یاد شده و همدم و سخن گویی شایسته به شمار آمده است. از جمله، امام علی علیه السلام در این باره چنین فرمود: «کتاب، بستان های عالمان و دانشمندان است.» حال که این گونه است، بیایید هر روز کتابی بگشاییم و ارزش های لحظه های انس با این همدم و رفیق صمیمی را به نیکی درک کنیم.
کتاب، معلمی ساده و صمیمی و همواره در دسترس است که بی ادعا و بی تکلف، آنچه دارد، در اختیار ما می گذارد. مطالعه، چنانچه با قصد خالص صورت پذیرد، عبادتی بزرگ به شمار می آید. انس با کتاب، در حقیقت، حضور در پیشگاه اندیشمندان و فرزانگان زمان های گوناگون است. صفحات کتاب، معابد اهل علم و محراب های پاک دانشجویی و دانش آموزی است. هرکس با کتاب و مطالعه بیگانه است، غریب و بی مونس است. کتاب، می تواند در راه شکوفایی و بالندگی افراد و جوامع، نقش بنیادین ایفا کند و به مطالعه کننده، در شناخت سره از ناسره، کمک رساند. به خاطر همین نقش سازنده کتاب در امور فردی و اجتماعی است که حضرت امام صادق علیه السلام می فرماید: «کتاب های تان را خوب نگهدارید که در آینده به آنها نیاز خواهید داشت.»
برای ایجاد علاقه به کتاب و کتاب خوانی، عوامل مختلفی نقش دارند که خانواده و مدرسه، از مهمترین آنها به شمار می روند. فرزندانی که در خانواده های اهل علم تربیت می شوند، میزان مطالعه و گرایش به کتاب و کتاب خوانی در آنان، در مقایسه با خانواده هایی که علاقه ای به کتاب و کتاب خوانی ندارند، بسیار بیشتر است. واقعیت عینی و تجربه نیز نشان داده است که بیشتر اندیشمندان، در خانواده هایی پرورش یافته اند که پدر و مادر آنان، اهل مطالعه و تحقیق بوده اند. مدرسه ها نیز می توانند با بسترسازی منطقی و برنامه ریزی علمی، علاقه به کتاب، مطالعه و کتاب خوانی را در میان دانش آموزان تقویت کرده و گسترش دهد.
نقش کتابخانه در انتقال علوم به افراد، بسیار سازنده است. از این رو، کتابخانه را می توان به عنوان کانون همایش صاحب نظران و موزه پرطراوت اندیشمندان درنظر گرفت. این نهاد کانونی، می تواند بالندگی و شکوفایی استعدادهای دانش آموزان و دانشجویان را به ارمغان آورده و در فرجام، به تولید اندیشه، دانش و رشد فرهنگ مطالعاتی جامعه منجر شود. در واقع، کسی که در کتابخانه قدم می نهد، به گلگشت دل انگیز در مجمع دانشمندان و دانایان قدم نهاده است.
کارلایل، کتابخانه را «دانشگاهی برای همه» می نامد و برخی نیز به دلیل اهمیت فزاینده آن در پیشرفت حیات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی، کتابخانه عمومی را به قلب جامعه تشبیه کرده و زندگی افراد را بدان وابسته دانسته اند.